یکی دیگر از جاذبه های مسکو، سبک معماری خاص آن است. هرچند در نگاه اول این گونه به نظر می رسد که نوعی همسانی در سبک وجود دارد ولی با کمی دقت با تنوع سبک ها مواجه می شویم و این تنوع به اندازه ای است که می توان مسکو را کانون انواع سبک های معماری به شمار آورد. معماری مسکو، گذشته از بعد ساختمان سازی، از ابعاد دیگر نیز قابل توجه است.
برجسته ترین و شاخص ترین سبک معماری مسکو را می توان در ساختمان های آسمان خراش و هفتگانه ای مشاهده نمود که نظر هر بیننده را به خود جلب می نماید. نمای این ساختمان ها به ویژه در شب که با نورپردازی ویژه ای می درخشند، جلوه زیبایی به شهر می بخشد. در سال 1947 شورای وزیران اتحاد شوروی طرح جامعه شهرسازی برای شوروی را به تصویب رساند. در این طرح ساخت هشت بنای با عظمت برای مسکو در مطرح شده بود که از 26 تا 32 طبقه ارتفاع داشتند. در طراحی این ساختمان ها معماری قدیمی روسیه به ویژه سبک ساخت کرملین مورد توجه قرار گرفته بود. این هشت بنا قرار بود به مناسبت هشتصدمین سالگرد تاسیس مسکو ساخته شود، اما بنا به دلایلی که قبلا شرح داده شد هفت ساختمان بنا شدند.
محل مورد نظر برای ساخت این بناها، هفت تپه ای بودند که مسکو بر روی آنها بنا شده است. این هفت ساختمان بین سال های 1948 تا 1957 توسط بیش از 10 هزار مهندس، بنا ،کارگر و از جمله جمعی از زندانیان ساخته شد و مورد بهره برداری قرار گرفت.
این ساختمان ها عبارتند از : وزارت امور خارجه، دانشگاه دولتی مسکو، هتل هیلتون، هتل رادیسون رویال، ساختمان اداری و مسکونی مربوط به وزارت راه و ترابری، دوساختمان مسکونی در خیابان کاتلنیچسکایا و میدان کودرینسکایا.
وزارت امور خارجه در میدان اسمولنسکایا ( مترو اسمولنسکایا انتهای خیابان آربات قدیم) بین سال های 1952 – 1948 ساخته شد.
دانشگاه دولتی مسکو در تپه های وارابیف بین سال های 1953 – 1949 ساخته شده که بلندترین نقطه مسکو به شمار می رود. بلندی این نقطه از دلایل ساخت دانشگاه در آنجا بود ( علم باید بالاترین جایگاه را داشته باشد). این ساختمان شبیه ترین به کاخ شوراها بود. دانشگاه دولتی مسکو توسط معماران سرآمد زمان خود از جمله یافن و رودنف طراحی و ساخته شد. ساختمان دانشگاه دولتی مسکو 235 متر ارتفاع دارد.
